ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
اورایست گالوا (به فرانسوی: Évariste Galois) (۲۵ اکتبر ۱۸۱۱– ۳۱ مه ۱۸۳۲) ریاضیدان و انقلابیفرانسوی بود. گالوا از پیشگامان مطالعه ی نظریه گروهها است؛ و با کارهای او بود که نقطه عطفی در جبر ایجاد شد و محاسبات اهمیت خود را از دست دادند و به جای آنها مفاهیم و ساختارهایی همانندگروه حلقه و میدان اهمیت پیدا کردند. از دستاوردهای مهم نظریه گالوا حل چند مسألهٔ مشهور بود که از زمانهای دور مطرح بودند. یکی از آنها اثبات این مطلب است که حل جبری کلی (به کمک رادیکالها) برای چندجمله ایهای درجه ۵ و بالاتر وجود ندارد. همینطور مسئلههای کهن تثلیث زاویه و تربیع دایره نیز با کمک نظریات گالوا حل شدند (حل ناپذیریشان ثابت شد).
گالوا در تاریخ ۲۸ اکتبر ۱۸۱۱ م. در پاریس متولد شد. در ۱۴ یا ۱۵ سالگی به جای انجام دادن تکالیف عادی دبیرستان اوقات خود را صرف مطالعه در هندسه لژاندر و آثار بزرگ لاگرانژ و اکتشافات آبلمینمود. وی پس از عدم موفقیت در امتحان ورودی مدرسه پلی تکنیک و همچنین رانده شدن از دانشسرای عالی و مخصوصاً به سبب آشنا نبودن با دانشمندان مشهور وارد مبارزات سیاسی شد او جمهوری خواهی تندرو بود و عقیده داشت:
""من برای دانشمند شدن چیزی کم دارم و بنابراین قلب من آرزویی دارد که مغز من قادر به انجام دادن آن نیست.""
گالوا پس از چند ماه زندانی شدن آزاد شد؛ ولی درحالی که فقط چند روز بیش از بیست سال و هفت ماه داشت در یک دوئل به خاطرعشق به یک به نام استفانی.د(stephanie D) دختر ازناحیه شکم مجروح شد و بعد از چندروزدرگذشت. برخی بر این عقیدهاند که دشمنان سیاسی گالوا به وسیلهٔ آن زن او را به دام انداختند و در نهایت مسألهٔ شرافت را بهانه کردند و گالوا را به دوئلی کشاندند که نتیجهاش از پیش مشخص بوددر شب دوئل، او نامهی معروف خود را به دوستش آگوسته شوالیه (Aguste Chevalier) نوشت و کشفیات خود را در این نامه خلاصه کرد که بعدها توسّط شوالیه در "روو انسیکوپدیکی (Revue Encyclopedique)" به چاپ رسید. در این نامه، او ارتباط بین گروهها و معادلات چندجملهای ها را مطرح کرده و بیان میکند که معادلهای به وسیله رادیکالها قابل حل است که گروه آن حلپذیر باشد. او هم چنین ایدههای زیاد دیگری در مورد توابع بیضوی و انتگرالگیری از توابع جبری و خیلی چیزهای دیگر را مطرح کرد که به لحاظ پیچیدگی و رمزی بودن، استنباطشان بسیار مشکل است. این نوشته از بسیاری جهات، سند تأثّرانگیزی که با خطّ بد و درهموبرهم در حاشیهی آن نوشتهشدهاست:
"من وقت ندارم."
گالوابعد ازمرگ باممانعت کشیشان کلیسا ازبرگزاری مراسم مذهبی تدفین درگورستانی عمومی وبی صدا به خاک سپرده شد.هم اکنون استدلالها ومعادلات وی ان هم باان سن کم دران زمان برای بسیاری از تئورسین ها قابل توجیه نیس !!!!!
دودخترویک مرد دراین تصویرهست اماایامیتوانید اسب راببینید؟؟
خطهای مشکی قاب منحنی اند یاصاف؟؟دوایر سفید یکجور بک گراند است که این را به ذهن میقبولاند که خطهای مشکی خمیده اند!!!!
دو تصویر فوق نیز درواقع یک اندازه اند به دلیل اختلاف تراز این هم یجور خطای دید محسوب میشود!!
حتما اشتباه بالا رو اینجا هم مرتکب شدید درحالیکه هردو فیل هم سایزند.
اینم یه خطاای دید اشنا!!!!
همیشه جابجایی ویژگیهای ظاهری خانمها و آقایان برای مردم موضوع جالبی است، اما این بار وجود ریش برای یک خانم میانسال و علاقه وی به این موضوع جنجال برانگیز شده است.
بانوی ریش دار از سال 2008 تصمیم گرفت به جای پنهان کردن و از بین بردن ریشهایش آنها را بلند کند و مثل آقایان به داشتن آنها عادت کند.ماریای 49ساله وقتی 28سال داشت باتولد اولین فرزندش وجود ریش های مو رادر چانه اش احساس کرداین موها به تدریج زیادشدند وتلاش وی برای ازبین بردن انهاباهرنوع درمانی بیفایده بود اما نکته حالب اینجاست که ازسال2008وی شروع به بلندکردن این موهاکرده وبدون هیچ خجالتی عکس های خود رادر صفحات اجتماعیش منتشرمیکند وازمردم من باب ان نظرات مثبت و منفی راجویا میشود!!!!!!!
هند کشوری است که همیشه خبرهای عجیب و غزیب در آن منتشر میشود، این بار ازدواج دو دختر هندی با قورباغه خبریست که منتشر شده است.
طبق افسانه معروفی درگذشته اینکار صورت میگرفته.اینبار ویگنسواری و ماسیاکانی (Vigneswari and Masiakanni) دو کودکی بودند که هفته گذشته با پوشیدن ساری قرمز و سنتی هندی و آویختن جواهرات گرانبهایشان در دو جشن باشکوه جداگانه در دهکده یی دورافتاده (Villupuram) در منطقه تامیل نادوی هند با دامادهای قورباغه یی ازدواج کردند. این ازدواج هر یکصد سال یک بار صورت می گیرد و بخشی از جشن دیرینه خرمن کوبی پونگال است.
طبق باوری قدیمی چنین ازدواجی دهکده را برای یک سده از شیوع بیماری های مرموز در امان نگه میدارد. هزاران نفر از روستائیان، فاصله ۲۵۰ کیلومتری را برای رفتن به معبد در حالی طی کردند که دو عروس خردسال در کجاوهایشان با طناب بلندی از گل به گردن قورباغه ها وصل شده بودند.
در طول برپایی جشن، عابدان هندو با صدای بلند و آهنگین مشغول نیایش بودند و کمی بعد از آن، عابد بزرگ پیش از چرخیدن به دور آتش مقدس شال عروس را به شال داماد گره زد و آنها را قورباغه و همسر، نامید
.
ریشه این جشن عجیب به افسانه الهه یی به نام شیوا (Shiva) برمی گردد که پس از نزاع با همسرش پاواراتی، خود را به شکل قورباغه درمی آورد و می گریزد. زن شیوا بعد از دیدن این جریان آنقدر گریه می کند که باعث می شود یک بیماری عجیب در دهکده شایع شود.زمانی که مردم از پاواراتی کمک می خواهند، او ساکنان دهکده را برای پیدا کردن شیوا می فرستد تا از وی درخواست کنند با یک دختر جوان ازدواج کند. پس از آنکه شیوا درخواست مردم ده را میپذیرد، پاواراتی خود را به شکل دختری جوان و ناشناس درمیآورد.بعد از برگزاری مراسم ازدواج هر دو مجدداً به دو الهه تبدیل میشوند و بیماری هم خود به خود از میان میرود. سنت ها در هند معضل است و در بسیاری از مواقع باعث خجالت یا دردسرآفرینی برای دولت این کشور میشود.به همین دلیل تلاش های گسترده یی برای مقابله با ازدواج های غیرقانونی کودکان صورت می گیرد. از فرستادن تیم های آموزش دیده روانشناس و جامعه شناس گرفته تا راهی کردن رهبران مذهبی به مناطق دورافتاده، مسوولان از هیچ تلاشی برای قانع کردن روستائیان و جلوگیری از انجام سنت های غیرمنطقی فروگذار نکرده اند.
در هر حال ویگنسواری و ماسیاکانی عروس های خوشبختی بودند و پایان داستان شان شاد است زیرا داماد های سبز و چسبناک شان چند ساعت پس از پایان مراسم دوباره به تالاب های گل آلود بازگردانده میشوند. درباره ازدواج دختری زیبا و شاهزاده یی که با طلسم جادوگر به شکل قورباغه درآمده بود، وجود دارد اما در نگاه اول به نظر نمی رسد ازدواج دو دختر هفت ساله هندی با قورباغه ها ارتباطی با چنین داستانی داشته باشد.